چند روش ساده عملی برای بالا بردن اعتماد به نفس در کودکان

*زمانی که فرزندتان می خواهد با شما صحبت کند ,اگر آب دستتان است زمین بگذارید وسر تا پا گوش شویدوتا زمانیکه صحبتهای او تمام نشده است ,صحبت نکنیدودر ضمن نخواهید در آن زمان نقش معلم را ایفا کنیدواشتباهات او را اصلاح کنید.با این کار او در می یابد که چقدر برای او ارزش واحترام قایل هستید.


**هر زمان که احساس خوبی نسبت به فرزندتان پیدا می کنید,آن را به صورت عملی وزبانی واز صمیم قلب ابراز کنید.گفتار ورفتار محبت آمیز وستایشگرانه اولا باعث می شود تا کودک از حس ونظر شما در مورد خودش مطلع و مطمئن  شود وثانیا آنها را در درون خود تکرار ونهادینه کند.


***در تشویق وتحسین کردن وتوجه به او دست ودل بازباشید.نگران نباشید این عمل شما منجر به لوس شدن کودک نمی شود.در واقع بچه هایی چنین کمبوی را حس می کنند ,گرایش به لوس شدن دارند.به جای اینکه سرزنش گر ,منع کننده وتوبیخ گر باشید,سعی کنید تا حد ممکن اشتباهات او را نادیده بگیریدوبر عکس با ذره بین بدنبال پیدا کردن رفتار وصفات خوب او باشیدواز آنها در جمع تعریف کنید.


****از هر نوع طعنه زدن ,دست انداختن وانگ زدن ودادن صفات نا مناسب بپرهیزید.در برخی موارد لازم است تا رفتار نامناسب ونه شخصیت کودک مورد انتفاد قرار گیرد ولی هرگز این اجازه را ندارید که سرزنش شما همراه با تحقیر وتمسخر باشد.کلماتی همچون دست وپا چلفتی ,تنبل,هپلو,خنگو...مثل تیری زهر آگین بر حرمت نفس کودک است.(کودک تا شش سالگی درکی از شوخی ندارد).


*****در تصمیم گیریهایی که به نحوی کودکان نیز دخیل هستند,نظر او را جویا شویدواگر تصمیم او زیانبار نیست حتما انجام دهید.


******در بازیها گاهی ببازید ونشان دهید شکست آخر خط نیست.گاهی نیز به عمد اشتباه کنید وبه فرزندتان نشان دهید بزرگترها نیز ممکن است اشتباه کنند ولی باید مسئولیت اشتباه خود را بپذیرندوسعی در اصلاح آن داشته باشند.


وبدانیم که:


اگر کودک بطور دائم با سرزنش وتوبیخ روبرو باشد ,محکوم کردن را می آموزد.


واگر بطور دائم با تشویق روبرو باشد ,اعتماد واطمینان را می آموزد.