خویشتن داری یعنی چه؟

 

 خویشتن داری یعنی چه؟

 خویشتن داری یک مکانیسم درونی مداخله گر است که باعث می شود فرد افکار، عقاید یا  تمایلات نادرست یا زیان آور خود را که به ذهن می رسد به عمل تبدیل نکند. این فضیلت به فرد  یاد می دهد رفتارهایش را تنظیم کند و خود را با واقعیت تطبیق دهد نه واقعیت را با خود.  خویشتن داری، هسته اصلی اعتماد به نفس است . با این فضیلت است که مسئولیت  پذیری  معنا پیدا می کند. در حال حاضر که تنوع و تکثر در جامعه بیداد می کند و فرد با انتخاب های  متعددی رو به روست، آموزش مهارت خویشتن داری و رشد آن در کودکان اهمیت بسیار زیادی  دارد.

 1) وقتی که افرادی عصبانی هستند، با آنها بحث استدلالی نکنید، لبخند زده و موافقت کنید. این  کار باعث می‌شود تا آنها متوجه کار خود شوند. هنگامی که آنها سرگرم صحبت با شما هستند، به   کار دیگری مشغول نشوید زیرا این کار آنها را عصبانی می‌کند.  

2) هنگامی که افرادی منطقی هستند (یعنی درباره ی انتظارات خود و با یک تصمیم با شما  صحبت می‌کنند) به آنها گوش دهید تا سخن خود را به پایان برسانند، سپس دلایل و انتقادات  خودتان را مطرح کنید. آنها انتظار ندارند که شما سخن‌شان را قطع کنید لذا از این کار عصبانی  می‌شوند و دیگر به شما احترام نخواهند گذاشت.  

3) اگر افرادی درخواست شما را رد کردند یا اجازه ی انجام کاری را به شما ندادند یا آزادی شما  را محدود کردند، نپرسید «چرا؟» زیرا با «نه» دیگری مواجه می‌شوید. به جای آن بگویید «چه  کاری می‌توانم انجام دهم تا به درخواستم پاسخ دهید یا به آزادی من احترام بگذارید؟» سوال  «چه باید بکنم؟» به شما نشان خواهد داد که برای جلب رضایت والدین خود چه کاری باید انجام  دهید.  

4) اگرافرادی از شما عصبانی شدند بر اعصاب خود مسلط باشید و آن را کنترل کنید. بسیاری از  مواقع، عواملی چون رئیس، همسایه و مغازه‌دار باعث ناراحتی آنها شده‌اند . شما با آنها آرام  باشید و اگر فایده‌ای نداشت کاری به کارشان نداشته باشید تا به حالت عادی بازگردند.

 5)گاهی بی‌انصاف هستند و این کار آنها شما را عصبانی می‌کند. هنگامی که یکی از شما  عصبانی هستید، هیچ‌گاه به بی‌انصافی آنها انتقاد و اشاره نکنید و صبور باشید.  

6) وقتی که عقاید، خواسته‌ها و یا شکایات خود را مطرح می‌سازید، صدایتان را بلند نکنید و آرام  باشید. اگر فریاد بزنید، آنها فقط صدایتان را می‌شنوند ولی اگر آرام باشید سخنان شما را نیز  می‌فهمند.  

7) هیچ‌گاه خود را در موقعیتی قرار ندهید که برنده یا بازنده باشید. شما یک بچه هستید، لذا  شکست خواهید خورد و یا تبیه خواهید شد. سعی کنید مصالحه و تفاهم کنید تا موقعیتی ایجاد  شود که هر دوی شما در آن پیروز باشید.

 8)اگر نمی‌توانید با دیگران صبحت کنید یا آنها از صحبت کردن شما عصبانی می‌شوند، سخنان خود   را بنویسید و به آنها بدهید.  

9) گاهی اوقات با پدر یا مادر خود به تنهایی بیرون بروید. به آنها بگویید دوست دارید گاهی با آنها  تنها باشید. آنها ابتدا از شنیدن این موضوع نگران می‌شوند و گمان می‌کنند که می‌خواهید خبر  ناگواری به آنها بدهید، حتی ممکن است از شنیدن سخنان شما احساساتی شده و شما را در  آغوش بگیرند. تحمل داشته باشید.

10) وقتی‌که ا فراد مشغول مطالعه و یا تماشای تلویزیون هستند، گاهی آنها را همراهی کنید.  درباره موضوعاتی چون مدرسه، دوستان و دیگر مسائل مورد علاقه‌شان صحبت کنید. آنها ممکن  است در آغاز تصور کنند که تغییر رفتار شما دلیل خاصی دارد ولی این احساس را به تدریج از  دست داده و شخصیت جدید شما را خواهند پذیرفت.  

11) بدیهی است شما حاضر نیستید به افرادی که با شما مشاجره می‌کنند یا همکاری ندارند  کمک کنید. اگر شما نیز با والدین خود چنین برخوردی داشته باشید آنها به شما کمک نکرده و با  درخواست‌های‌تان موافقت نخواهند کرد. سعی کنید با آنها درگیر نشوید و روحیه همکاری داشته  باشید؛ مطمئن باشید نتیجه این رفتار به سود شما خواهد بود.  

12) هر روز از والدین خود بپرسید : «چه کمکی می‌توانم به شما بکنم؟» بیشتر اوقات آنها از شما   تشکر کرده و کاری به شما واگذار نخواهند کرد یا گاهی انجام کارهایی را از شما خواهند خواست که ممکن است فقط چند دقیقه وقت شما را به خود اختصاص دهد. والدین از این رفتار  شما خشنود شده و آنها نیز با شما همکاری خواهند کرد. شما می‌توانید با انجام برخی کارها  به‌طور داوطلبانه و بدون این‌که آنها ازشما بخواهند ،موجب شگفتی آنها شوید . آنها به همه  خواهند گفت که شما بهترین فرزندی هستید که یک پدر و مادر می‌توانند داشته باشند.

 13) اگر پدر و مادر شما با هم به مشاجره پرداختند، آنها را تنها بگذارید زیرا اگر شاهد بگومگوی  آنها باشید، با شما نیز برخورد خواهند کرد.

 14) گاهی اوقات، انجام دادن کارهایی ساده و ناچیز مثل خاموش کردن لامپ‌ها، تمیز کردن اتاق  خواب و یا آویزان کردن حوله پس از حمام گرفتن، موجب می‌شود شما بتوانید امتیازات مهمی از  آنها بگیرید مثل رفتن به منزل دوستان، استفاده از اتومبیل آنها یا استفاده بیشتر از تلفن.  

15) با والدین خود صبور باشید. به یاد داشته باشید که دوران نوجوانی شما مرحله‌ای سخت  برای آنهاست، بنابراین به آنها کمک کنید تا با آرامش و روحیه همکاری با این مرحله از زندگی شما   برخورد کنند. آنها یک روز از شما تشکر خواهند کرد.   

تاثیر دعوای پدر و مادر بر رفتارهای کودکان

              تاثیر دعوای پدر و مادر بر رفتارهای کودکان                      

                                    

فهمیدن ارتباط مشکلات روحی روانی امروز ما با مسائل گذشته در کودکی، کمک موثری 

به حل مشکلات ناشی از این معضلات روحی روانی می کند.

        

                           ادامه مطلب

ادامه نوشته

اعتماد به نفس

                                        

 چند روش ساده عملی برای بالا بردن اعتماد به نفس در کودکان

*زمانی که فرزندتان می خواهد با شما صحبت کند ,اگر آب دستتان است زمین بگذارید وسر تا پا گوش شویدوتا زمانیکه صحبتهای او تمام نشده است ,صحبت نکنیدودر ضمن نخواهید در آن زمان نقش معلم را ایفا کنیدواشتباهات او را اصلاح کنید.با این کار او در می یابد که چقدر برای او ارزش واحترام قایل هستید.

**هر زمان که احساس خوبی نسبت به فرزندتان پیدا می کنید,آن را به صورت عملی وزبانی واز صمیم قلب ابراز کنید.گفتار ورفتار محبت آمیز وستایشگرانه اولا باعث می شود تا کودک از حس ونظر شما در مورد خودش مطلع و مطمئن  شود وثانیا آنها را در درون خود تکرار ونهادینه کند.

***در تشویق وتحسین کردن وتوجه به او دست ودل بازباشید.نگران نباشید این عمل شما منجر به لوس شدن کودک نمی شود.در واقع بچه هایی چنین کمبوی را حس می کنند ,گرایش به لوس شدن دارند.به جای اینکه سرزنش گر ,منع کننده وتوبیخ گر باشید,سعی کنید تا حد ممکن اشتباهات او را نادیده بگیریدوبر عکس با ذره بین بدنبال پیدا کردن رفتار وصفات خوب او باشیدواز آنها در جمع تعریف کنید.

****از هر نوع طعنه زدن ,دست انداختن وانگ زدن ودادن صفات نا مناسب بپرهیزید.در برخی موارد لازم است تا رفتار نامناسب ونه شخصیت کودک مورد انتفاد قرار گیرد ولی هرگز این اجازه را ندارید که سرزنش شما همراه با تحقیر وتمسخر باشد.کلماتی همچون دست وپا چلفتی ,تنبل,هپلو,خنگو...مثل تیری زهر آگین بر حرمت نفس کودک است.(کودک تا شش سالگی درکی از شوخی ندارد).

*****در تصمیم گیریهایی که به نحوی کودکان نیز دخیل هستند,نظر او را جویا شویدواگر تصمیم او زیانبار نیست حتما انجام دهید.

******در بازیها گاهی ببازید ونشان دهید شکست آخر خط نیست.گاهی نیز به عمد اشتباه کنید وبه فرزندتان نشان دهید بزرگترها نیز ممکن است اشتباه کنند ولی باید مسئولیت اشتباه خود را بپذیرندوسعی در اصلاح آن داشته باشند.

وبدانیم که:

اگر کودک بطور دائم با سرزنش وتوبیخ روبرو باشد ,محکوم کردن را می آموزد.

واگر بطور دائم با تشویق روبرو باشد ,اعتماد واطمینان را می آموزد.

برای فرزندانتان ،بیشتر از هر اسباب‌بازی دیگری ، بادکنک بخرید

                                        

                                         برای فرزندانتان 

                            

       بیشتر از هر اسباب‌بازی دیگری ، بادکنک بخرید

                     

 - به او یاد میدهد که باید بزرگ باشد اما سبک ،

تا بتواند بالاتر برود .

- به او یاد میدهد که چیزهای دوست داشتنی می‌توانند در یک لحظه ، حتی بدون هیچ دلیلی و بدون هیچ مقصری از بین بروند ،

پس نباید زیاد به آنها وابسته بشود .

و مهمتر از همه :

- به او یاد میدهد که وقتی چیزی را دوست دارد نباید آنقدر به او نزدیک شود و به او فشار بیاورد که راه نفس کشیدنش را ببندد ،

چون ممکن است برای همیشه او را از دست بدهد …

بادکنک بازی

بادکنک بازی برای کودکان، جذاب و لذتبخش است. بادکنک ها به علت سبک بودن که در هوا معلق می مانند، حرکت آرام آنها جذبه و زیبایی خاصی دارد. این بازی مورد علاقه تمامی کودکان ملل مختلف می باشد. کودکان از بادکنک بازی مفاهیم زیادی را یاد می گیرند، از جمله:

                             

ادامه نوشته

آیا آموزش الفبا به کودکان قبل از مدرسه، درست است ؟

                   

سوالی که اکثر اولیاء از ما می پرسند!!!

کودک 5 ساله ای دارم که علاقه زیادی به یادگیری دارد. آیا می توانم با توجه به این که هنوز به مدرسه نمی رود، خودم در خانه الفبا را به او آموزش دهم؟ در ضمن او بسیار پر تحرک است طوری که من یا پدرش نمی‌توانیم هم پایش بازی کنیم، در این مواقع چه باید کرد؟!

1- حداقل به چهار دلیل سعی نکنید آموزش الفبا و مبانی ریاضی را پیش از دوره دبستان و پیش دبستانی شروع کنید :

اول این که : 

این سنین، دوران بازی و جست و خیز بچه هاست، کودک را از درس خسته نکنید.

دوم این که : 

یادگیری الفبا سبب می شود کودک از ابتدای دوران مدرسه، از بیشتر بچه‌ها جلوتر باشد و از کلاس و درس زده شود و حتی ممکن است به عنوان دانش‌آموز ناآرام و نامنضبط شناخته شود. چرا که به دلیل تکراری بودن مطالب خود را با حرف زدن یا شوخی کردن با دوستانش سرگرم می کند.

سوم این که : 

سیستم آموزش موجود در مدارس ما جواب‌گوی پیشرفت کودک شما نخواهد بود و او ناخواسته از این سیستم طرد می شود! این امر انگیزه تحصیلی دانش آموز را پایین می آورد.

چهارم این که : 

اصلا نیازی به این آموزش ها نیست و آموزش های مرسوم مهد کودک ها و مراکز پیش دبستانی کفایت می کند. حتی ممکن است شیوه آموزش شما با شیوه ای که کودک سال آینده در مدرسه می آموزد بسیار متفاوت باشد و این مسئله به طور قطع کودک را دچار سردرگمی خواهد کرد.

2 - کودکان از طریق بازی ها یاد می گیرند. پس بازی های بیشتر و بیشتری بیاموزید و با فرزندانتان آن ها را تجربه کنید.

سعی کنید برخی از بازی های دوران کودکی تان را به کودک تان نیز یاد بدهید. بازی هایی مثل الک دولک، گرگم به هوا، هفت سنگ، شاه، وزیر ، دزد و... .

بازی های رایانه ای پرتحرک، هیجان انگیز و خشن برای کودکان مناسب نیست. به طور کلی، هرچه بازی ها در این سنین نیاز به تحرک جسمی بیشتری داشته باشد بهتر است. اما اگر چاره ای نداشتید، بازی های رایانه ای فکری، مثل شطرنج، پازل و... نیز خوب است.

3 - اشتباه نکنید انرژی بچه ها از بزرگ ترها بیشتر نیست! بلکه به دلیل کوچک تر بودن اندامشان، انرژی شان نیز دیرتر تمام می شود و تحمل بازی ها و کنجکاوی های آنان نیازمند صبر و حوصله بسیار زیادی از جانب شماست. توجه داشته باشید که برای به دست آوردن هر چیز ارزشمندی باید هزینه کنیم. پس برای یک تربیت خوب و اصولی نیز باید از زمان، پول و انرژی خود هزینه کنیم.